Το κολοκύθι είναι μέλος της οικογένειας των Κολοκυνθοειδών, μαζι με τους συγγενείς του το πεπόνι και το αγγούρι, το βρίσκουμε δε σε πολλές διαφορετικές ποικιλίες. Ενώ κάθε ποικιλία μπορεί να έχει ένα ξεχωριστό σχήμα, χρώμα, μέγεθος και γεύση, όλες οι ποικιλίες έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Ανεξάρτητα από την ποικιλία, όλα τα μέρη του κολοκυθιού είναι βρώσιμα, συμπεριλαμβανομένης της σάρκας, των σπόρων και της φλούδας. Ορισμένες ποικιλίες κολοκυθιάς παράγουν επίσης εδώδιμα άνθη. Η λεπτή γεύση, η μαλακή φλούδα και η κρεμώδης λευκή σάρκα του κολοκυθιού το κάνουν ένα τέλειο συμπλήρωμα κάθε φαγητoύ.
Πριν πολλές χιλιάδες χρόνια το κολοκύθι άρχισε να καλλιεργείται από τους ιθαγενείς του Μεξικού και της Κεντρικής Αμερικής. Έκπληκτοι οι επιστήμονες βρήκαν σπόρους (από το γένος-είδος Cucurbita pepo) να διατηρούνται σε μεξικάνικες σπηλιές εδώ και 10.000 χρόνια!
Οι αυτόχθονες της Αμερικής αναφέρονταν στο κολοκύθι ως μία από τις «τρεις αδελφές» παράλληλα με το καλαμπόκι και τα φασόλια καθ’ ότι αυτά ήταν τα τρία βασικά είδη διατροφής τους. Τα κολοκύθια τα έφερε γυρνώντας πίσω στην Ισπανία ο Χριστόφορος Κολόμβος. Κατόπιν Ισπανοί και Πορτογάλοι εξερευνητές τα εισήγαγαν σε πολλά μέρη του κόσμου.
Η εμπορική παραγωγή του κολοκυθιού πλέον πραγματοποιείται σε παγκόσμια βάση και οι χώρες με τη μεγαλύτερη παραγωγή κολοκυθιών είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία.
Τα κολοκύθια είναι μια εξαιρετική πηγή μαγγανίου και βιταμίνης C καθώς και μια καλή πηγή της βιταμίνης Α (μέσω της συγκέντρωσης των καροτενοειδών φυτοσυστατικών). Επίσης μας δίνει ένα μεγάλο συνδυασμό συμβατικών αντιοξειδωτικών θρεπτικών ουσιών.
Εκτός αυτών, περιέχουν ασυνήθιστα μεγάλες ποσότητες από άλλες αντιοξειδωτικές θρεπτικές ουσίες, καθώς και τα καροτενοειδή λουτεΐνη και ζεαξανθίνη. Τα παραπάνω αντιοξειδωτικά είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για την αντιοξειδωτική προστασία του οφθαλμού, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας από τον εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας και του καταρράκτη.
Πρόσφατες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα κολοκύθια διατηρούν τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες όταν μαγειρεύονται στον ατμό αλλά και όταν τα διατηρούμε στην κατάψυξη. Για να έχουμε όλα τα αντιοξειδωτικά οφέλη πρέπει να τρώμε όχι μόνο τη σάρκα αλλά και τη φλούδα και τους σπόρους.
Ενώ απουσιάζει εκτεταμένη έρευνα και τεκμηρίωση σε αυτόν τον τομέα, η παρουσία των λιπαρών οξέων Ωμέγα-3, η παρουσία των αντιφλεγμονοδών καροτενοειδών όπως η λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, το β-καροτένιο και η παρουσία των αντιφλεγμονοδών πολυσακχαρίτων μας κάνει να συμπεραίνουμε ότι τα κολοκύθια μας παρέχουν αντιφλεγμονώδη προστασία και ιδιαίτερα προστασία από το διαβήτη τύπου 2.
Ο μεταβολισμός της ζάχαρης στο σώμα απαιτεί την ύπαρξη πολλών βιταμινών του συμπλέγματος B. Οι περισσότερες από αυτές τις βιταμίνες (B-complex) βρίσκονται σε αξιόλογες ποσότητες στα κολοκύθια. Επίσης σημαντικά στον μεταβολισμό του σακχάρου του αίματος είναι τα ανόργανα άλατα ψευδαργύρου και μαγνησίου, καθώς και τα λιπαρά οξέα Ωμέγα-3. Τα κολοκύθια μας παρέχουν όλες αυτές τις θρεπτικές ουσίες.
Βιολογικά κολοκύθια: Διατροφική αξία (*)
Θερμίδες | 35 |
Φυτικές ίνες | 9 % |
Βιταμίνη C | 13 % |
Βιταμίνη Β9 (φολικό οξύ) | 9 % |
Βιταμίνη Κ | 7 % |
Βιταμίνη Β6 | 7 % |
Βιταμίνη B1 | 7 % |
Χαλκός | 21 % |
Μαγγάνιο | 17 % |
Μαγνήσιο | 10 % |
Φώσφορος | 10 % |
Φυτικές ίνες | 11 % |
Ψευδάργυρος | 6 % |
Γλυκαιμικός δείκτης | Χαμηλός |
Μπορείτε να απολαύσετε τα κολοκύθια στον ατμό, βραστά, ψητά, σε ομελέτες αλλά και ωμά σε σαλάτες. Θέλουν ελάχιστο χρόνο στην κατσαρόλα ή στη σχάρα για να δώσουν αυτή την υπέροχη και γλυκιά γεύση που τα χαρακτηρίζει. Αν δεν έχετε δοκιμάσει μέχρι τώρα το κολοκύθι ωμό, μην διστάσετε. Θα εκπλαγείτε ευχάριστα.
© 2010-2024 Viologika.gr
Ηλεκτρονικός οδηγός βιολογικών προϊόντων
Όροι χρήσης | Άδεια χρήσης υλικού